×××
هـــزار جـهـد بـکـردم کـه سرّ عشق بپوشم
نبــــود بـر ســـر آتـــش میسرم که نجـــوشم
×××
به هوش بودم از اول که دل به کس نسپارم
×××
به هوش بودم از اول که دل به کس نسپارم
شمایل تو بدیـــدم نـه عقـل ماند ونه هـــوشـم
×××
حکایتـــی ز دهــانـــت به گـــوش جــان آمـد
×××
حکایتـــی ز دهــانـــت به گـــوش جــان آمـد
دگر نصیحت مردم حکایـــتــی اسـت بگـــوشم
×××
×××
مگـــر تو روی بـپوشــــی و فــتنه باز نشانی
که من قرار نـدارم کــــه دیــده از تو بـــپـوشم
×××
×××
من رمــــیده دل آن بـــه کـه در سـماع نیایم
که گـر به پـــای درآیـم به در برند به دوشــــم
×××
بیا به صـــلح من امـروز در کـنـار مـن امشب
×××
بیا به صـــلح من امـروز در کـنـار مـن امشب
که دیده خواب نکرده است از انتظار تو دوشم
×××
×××
مرا به هــــیــچ بــدادی و مــن هـنـوز بر آنم
که از وجــــود تـــو مـویی به عالمی نفروشـم
×××
×××
به زخـــم خـورده حکایت کنم ز درد جراحت
که تنـدرست ملامــــت کــنـد چو من بخروشم
×××
×××
مرا مگوی که سعدی طریق عشق رها کن
سخن چه فــایده گــفـتن چو پند می ننیوشـم
×××
×××
به راه بادیه رفـتن به از نشســتن بـــاطــل
وگر مـــراد نــیــابـم بـــه قـــدر وسع بکوشـم