از هر چه گفتن بوسه

يک صبحِ زود يک صبحِ قشنگ خواهيم رفت

همان طرف‌های دورِ آشنا خواهيم رفت

می‌گويند آنجا کوچه‌هايی دارد عجيب

!غرقِ نور و سلام و تبسم وُ هر چه شما بخواهيد

می‌گويند آنجا نسترن‌ها نماز می‌خوانند

آب، اهل آوازِ رفتن است

و ملايکی بی‌سوال

،پياله‌های پُر از می را

بر چينه‌های ستاره چيده‌اند

هوا خوش است و کلمات، همه‌ی کلمات

!از هر چه گفتنِ بوسه آزادند