دوشنبه، مرداد ۰۹، ۱۳۸۵

!برای تو می نویسم ای صاحب بی جان عروسک های خونین



پیش درآمد؛

جنگ برای مردم عادی و ساده واژه ای نکوهیده و نفرت انگیزه اما برای برخی از انسان ها (!) نه تنها نفرت انگیز نیست بلکه امری واجب در راستای دستیابی به اهداف شخصی اونهاست

در آمد اول؛

به بچه های معصوم و بی گناهی فکر می کنم که زیر آوار و ویرانی های جنگ دست و پا می زنن

به جوون هایی فکر می کنم که در حال تشکیل یک زندگی هستند و ناگهان همه چیز روی سرشون خراب می شه

یا به پدر و مادرهایی که از جنگ یک یادگاری ابدی گرفته اند و اون هم مرگ فرزند یا فرزندانشونه

رِنگ؛

به انسان نماهایی فکر می کنم که تنها به منافع خود فکر می کنن

به انسان نماهایی فکر می کنم که با نیت شوم خود - که معمولاً ترکیبی از سیاست است و دین - انسان ها رو آزرده خاطر می کنن

و به انسان نماهایی که چون میمون های سیرک بازیچه دست هوس رانان دین و سیاست هستند

فرود؛

خدایا اگر در طول تاریخ بشر فقط یک بار قرار بود راهنما برای انسان ها بفرستی، آیا الان نبود؟

زمانیکه انسانها از سر ناآگاهی خطا می کردن، گذشت. الان که دوره کثافت کاری با هوش های این دنیاست وقت حضور یک راهنما در بین انسان ها نیست؟

خدایا وقتی که همه چیز این دنیا روی باب ناحقی می چرخه، وقتی ظالم ها، دورغ گوها، کلان دزدها و پدر خوانده های جنایت کار زمام دار امورند و بقیه مهره های بی ارزش اونها، چه جوری می شه به عدالت و قادر بودنت ایمان داشت؟

خدایا نمی خوام ایمانم رو هم بعد از امیدم از دست بدم. نشون بده که عادلی ... نشون بده که قادری

----------

پاورقی1؛

دوست نداشتم این قدر سانسور شده و سربسته بنویسم. این نوشته رو بعد از دو هفته بالا و پائین کردن و سبک و سنگین کردن دارم می ذارم اینجا؛ اما ظاهراً باز نکردن بعضی مسائل اعتقادی تنها راه حل در بحث هاست

پاورقی2؛

نمی دونم تا الان چند نفر - که ملیتشون و مذهبشون مهم نیست - قربانی زیاده خواهی سردمداران دین و سیاست در دنیا شدن. اما می دونم کک این کثافت های آدم کش هم از مرگ اون ها نگزیده

پاورقی3؛

آمار تلفات جنگ ایران و عراق رو کی می دونه؟ 2 میلیون نفر؟ 3 میلیون؟ چی رو با چی عوض کردیم؟ جون چند میلیون جوون از هر دو کشور رو گرفتن، برای نفع کی؟

پاورقی4؛

همیشه رد پای شوم دولت آمریکا در تمام چنگ ها قابل رؤیت بوده

پاورقی5؛

سازمان ملل کجاست؟ رفته گل بچینه برای قبر مردم؟