شب ایرانی

طراحی پوستر از دوست بسیار عزیزم سیروس سلیمی خلیق

-----

شنبه شب به اتفاق بیش از 15 نفر از دوستان ایرانی ساکن بریزبین رفتیم سینما. جشنواره فیلم بریزبین بود. من از این که چرا توی این جشنواره فیلم های ایرانی زیادی بود خبر نداشتم. البته بعداً فهمیدم که یک بخش از این جشنواره مربوط به سینمای اسلامیه و دو کشور ایران و ترکیه هم که در صنعت سینما نسبت به بقیه کشورهای مسلمان برترند، حضور گسترده ای داشتن. هر چند که صلاحیت نقد فیلم رو ندارم اما دوست دارم راجع به فیلم ها چند خط بنویسم. ما دو فیلم رو پی در پی دیدیم. گیلانه و یک شب. از دیدگاه من آماتور فیلم گیلانه ساخته رخشان بنی اعتماد یک شاهکار بود. لحظاتی از این فیلم چنان تأثیر گذار بود که سنگینی نفس تماشاگرها به وضوح توی سالن حس می شد. به خصوص توی این زمان که دوباره نسل کشی داره اتفاق می افته این فیلم خیلی تأثیر بیشتری داشت. توی فیلم بوی شمال، بوی صفای ایرانی و بوی تلخ سختی های دوران جنگ و مصائب بعدش برای من خیلی ملموس بود. راجع به جشنواره و بعضی از فیلم های ایرانی همایون عزیز با قلم روان خودش توضیحاتی داده که خواندنش خالی از لطف نیست. فیلم بعدی هم یک شب بود. اولین فیلم به کارگردانیه نیکی کریمی. نیکی کریمی که ابتدا به نظر من به خاطر صورت و چهره اش معروف شده بود رفته رفته هنر خودش رو توی سینمای ایران اثبات کرد و نشون داد که در بعضی قالب ها می تونه برترین هنرپیشه زن ایران باشه. راجع به اولین فیلمش هم که شنبه شب دیدم، برعکس اکثریت دوستان عزیزم از فیلم خوشم اومد. آرامشی که توی فیلم بود برای من خیلی جذاب بود. ضمن اینکه روشن ترین نما در کل فیلم در سکانس پایانی بود که زمانش گرگ و میش سحرگاهی بود. یعنی تمام فیلم در نماهای تاریک بود و البته با ایرادهایی در نور پردازی. فیلمش ضعف های بارزی داشت اما نمی دونم چرا به دل من نشست. بعد از فیلم بحثی بین ما بود راجع به این که چرا این فیلم ها توی جشنواره اومدن و هر کس نظر خودش رو می گفت. من بیشتر شنوده بودم تا گوینده اما تقریباً با نظر هیچ کس موافق نبودم. یکی می گفت اینا با پارتی بازی هیأت های نظارت توی ایران میان توی جشنواره، یکی دیگه می گفت اینا به خاطر ارتباطات تهیه کننده ها میان. یکی می گفت نباید بذارن فیلم هایی که بدی های ایران رو نشون می ده خارج از کشور بره و من هم که اوایل سعی در شرکت در اون بحث داشتم خیلی زود فهمیدم که قضیه این چیزها نیست و سکوت کردم چون واقعاً چیزی نمی دونستم. فرداش یکی دیگه از دوستان رو دیدم و راجع به جشنواره با هم صحبت کردیم. نظرش منطقی تر به نظرم رسید. می گفت جشنواره در بخش سینمای اسلام بیشتر راجع به فعالیت زنان در این عرصه است و از این خانه سیاه است فروغ فرخزاد که سرمنشأ این فعالیت کارگردانان زن در ایران بوده توی این جشنواره هست تا یک شب، ساخته نیکی کریمی. نظرش به دلم نشست و امروز هم توی وب سایت جشنواره همون موضوع رو پیدا کردم. به هر حال از این که بگذریم، شب ایرانیه خوب و به یاد موندنی بود