،نان از سفره و کلمه از کتاب
،چراغ از خانه و شکوفه از انار
،آب از پياله و پروانه از پسين
،ترانه از کودک و تبسم از لبانمان گرفته‌ايد
با رؤياهامان چه می‌کنيد؟
!ما رؤيا می‌بينيم و شما دروغ می‌گوييد
دروغ می‌گوييد که اين کوچه، بُن‌بست و
آن کبوترِ پَربسته، بی‌آسمان و
... صبوریِ ستاره بی‌سرانجام است
،ما گهواره به دوش
،از خوفِ خندق و از رودِ زمهرير
... خواهيم گذشت
،ما می‌دانيم آن سوی سايه‌سارِ اين همه ديوار
هنوز علائمی عريان از عطر علاقه و
آواز نور و
... کرانه‌ی ارغوان باقی‌ست
،سرانجام روزی از همين روزها برمی‌گرديم
،پرده‌های پوسيده‌ی پرسوال را کنار می‌زنيم
پنجره تا پنجره، مردمان را خبر می‌دهيم
،که آن سوی سايه‌سارِ اين همه ديوار
باغی بزرگ از بلوغ بلبل و
فهم آفتاب و
!نم‌نمِ روشنِ باران باقی‌ست
،ستاره از آسمان و باران از ابر
،ديده از دريا و زمزمه از خيال
،کبوتر از کوچه و ماه از مغازله
،رود از رفتن و آب از آوازِ آينه گرفته‌ايد
با رؤياهامان چه می‌کنيد؟
!ما رؤيا می‌بينيم و شما دروغ می‌گوييد
دروغ می‌گوييد که فانوسِ خانه شکسته و
کبريتِ حادثه خاموش و
... مردمان در خوابِ گريه‌اند
،ما می‌دانيم آن سوی سايه‌سارِ اين همه ديوار
!روزنی روشن از رؤيای شبتاب و ستاره روييده است
سرانجام روزی از همين روزها ديده‌بانانِ بوسه و
،رازدارانِ دريا می‌آيند
خبر از کشفِ کرانه‌ی ارغوان و
آواز نور و
... عطر علاقه می‌آورند
،حالا بگو که فرض
،سايه از درخت و ری‌را از من
،خواب از مسافر و ری‌را از تو
،بوسه از باران و ری‌را از ما
،ريشه از خاک و غنچه از چراغِ نرگس گرفته‌ايد
با رؤياهامان چه می‌کنيد؟